Rekonstrukcja przejścia granicznego z czasów zaborów carskiej Rosji i Austro-Węgier w Bukowinie
Rekonstrukcja przejścia granicznego z czasów zaborów carskiej Rosji i Austro-Węgier w Bukowinie (50.4448867N, 22.3388689E)
Bukowina to bardzo stara wioska. Jak podaje Wikipedia: wioska mogła powstać w XIII lub
XIV wieku, kiedy tereny te zostały wyniszczone przez Tatarów i właściciele majątków na
nowo musieli je zaludniać. Trzon osadników stanowili wówczas mazurscy kmiecie,
rzemieślnicy oraz drobna szlachta mazurska. Być może od nich mieszkańców Bukowiny
nazywano „Mazurami”. Zamieszkujący bowiem wschodnie tereny Polski piastowskiej Rusini
określali tą nazwą „przybyszy” (osadników) z innych stron Polski, w przeciwieństwie do
rdzennych sąsiadów, nazywanych „Lachami”.
Po pierwszym rozbiorze w 1772 r. wieś znalazła się w zaborze austriackim, w Królestwie
Galicji i Lodomerii, w powiecie Ulanów, a następnie Nisko.
Podczas zaborów w latach 1772–1918 wieś leżała po stronie austriackiej w Galicji. Z racji
bliskości granicy mieszkańcy wioski zajmowali się przemytem towarów przez granicę
zaborów.
W 2015 r. Gmina Ulanów wybudowała tu symboliczne dawne przejście graniczne między
Austro-Węgrami a Rosją. Granica ówczesna dzieli dzisiejszą gminę Ulanów, a drugie
podobne przejście jest wybudowane w Kurzynie.
